Στο πλαίσιο της χρηματοδότησης εκπονείται από την κα Ελένη Κολιοπούλου μεταδιδακτορική έρευνα  με τίτλο "Ενεργοποιώντας την πολυαισθητηριακή σωματικότητα: διερευνώντας την υποκειμενική ενσώματη εμβύθιση του χρόνου στις πολυμεσικές παραστατικές τέχνες μέσα από το πρίσμα της σημειογραφίας του Butoh".

Η ερευνητική περιοχή της μεταδιδακτορικής πρότασης ορίζεται ως το πεδίο συνεύρεσης των εικαστικών και παραστατικών τεχνών (φιλοσοφία του σώματος: continental philosophers, σωματικότητα). Η έρευνα παγιώνεται μέσα από τη Φιλοσοφία του σώματος δίνοντας έμφαση στην Ιαπωνική φαινομενολογική προσέγγιση της ενσώματης εμπειρίας του χωροχρόνου. Το αντικείμενο της έρευνας είναι η δημιουργική προσαρμογή αυτής της προσέγγισης μέσα από την σημειογραφία του Butoh (αλλιώς Butoh-fu) σε πρακτικές σύγχρονης τέχνης και ειδικότερα σε mixed-media εγκαταστάσεις (Installation art).
H έρευνα στοχεύει στην αναβάθμιση της γνώσης μας σε σχέση με τις έννοιες της χρονικότητας (temporality) και επιτελεστικότητας (performativity) στις παραστατικές τέχνες χρησιμοποιώντας ως πρίσμα της την έννοια των qualia όπως προκύπτει από το Butoh-fu (σημειογραφία του Butoh). Το Butoh-fu αποτελεί σύνθεση των qualia (μεμονωμένες περιπτώσεις υποκειμενικής, συνειδητής εμπειρίας τα οποία αποδίδονται συμβολικά μέσα από ποιοτικά πολυαισθητηριακούς οραματισμούς) το οποίο μεταδόθηκε από το Hijikata Tatsumi στους χορευτές του μέσω εικόνων και ποιητικής γλώσσας. Το Butoh-fu θα χρησιμοποιηθεί στην παρούσα έρευνα για να επεξεργαστώ το ζήτημα της βίωσης του χρόνου στις νεοφιλελεύθερες κοινωνίες έχοντας ως αφετηρία τη σκέψη του Byuyng Chul Han σε σχέση με τις υπερκινητικούς και νευρωτικούς τρόπους κατανάλωσης χρόνου ο οποίος είναι εργαλειοποιημένος στη σύγχρονη κοινωνία. Το πλαίσιο (context) της έρευνας αφορά διεπιστημονικούς (interdisciplinary) καλλιτέχνες όπως η Lygia Clark και η Trisha Brown, Participatory artists και Post-dance θεωρητικούς όπως ο Andre Lepecki και έννοιες Φιλοσοφίας του σώματος των Foucault, Heidegger και Bergson. Το παραχθέν καλλιτεχνικό έργο θα εστιάσει στη υποκειμενική βίωση του χρόνου των συμμετεχόντων. Τα καλλιτεχνικά έργα θα διαχυθούν περαιτέρω μέσω της δημοσίευσης άρθρων/ παρουσιάσεις σε συνέδρια.