Αναγόρευση του Καθ. Άγγελου Χανιώτη σε επίτιμο διδάκτορα του Τμήματος Ιστορίας

Την Τετάρτη, 27 Φεβρουαρίου 2019, το Τμήμα Ιστορίας της Σχολής Ιστορίας και Μετάφρασης του Ιονίου Πανεπιστημίου αναγόρευσε σε επίτιμο διδάκτορα τον Άγγελο Χανιώτη, καθηγητή Αρχαίας Ιστορίας και Κλασικών Σπουδών στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών (Institute for Advanced Study) του Πρίνστον (Η.Π.Α.). 

Ο Άγγελος Χανιώτης κατατάσσεται στην πρώτη γραμμή των ερευνητών της ιστορίας του αρχαίου ελληνικού και ρωμαϊκού κόσμου. Στις πολυάριθμες μελέτες του ασχολείται με όλες σχεδόν τις πτυχές του δημόσιου και ιδιωτικού βίου των αρχαίων Ελλήνων και των Ρωμαίων. Στο έργο αυτό δεν διαφαίνεται μόνον η μεθοδικότητα και η ακρίβεια του συγγραφέα στη συγκέντρωση και ανάλυση των τεκμηρίων που διαθέτει για την ανασύνθεση του ιστορικού παρελθόντος ή ακόμα ο υποδειγματικός τρόπος μελέτης και δημοσίευσης νέων πηγών (κυρίως επιγραφών), αλλά και η συνειδητή του προσπάθεια να δημιουργήσει νέα πεδία και μεθόδους έρευνας και προσέγγισης των καταλοίπων του παρελθόντος. Εξίσου συνειδητή είναι και η προσπάθειά του να αναδείξει τη σημασία της ιστορίας ως κοινού πολιτισμικού αγαθού και να προσδιορίσει τον ρόλο της αρχαίας ιστορίας στην ερμηνεία της σύγχρονης πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας. 

Η τελετή, που πραγματοποιήθηκε στην Ιόνιο Ακαδημία, ξεκίνησε με χαιρετισμό του Πρύτανη του Ιονίου Πανεπιστημίου, Καθηγητή Βασίλειου Χρυσικόπουλου και του Κοσμήτορα της Σχολής Ιστορίας και Μετάφρασης-Διερμηνείας, Καθηγητή Γεώργιου Κεντρωτή. Η ανάγνωση του ψηφίσματος του Τμήματος Ιστορίας έγινε από τον Πρόεδρό του, Καθηγητή Αθανάσιο Ευσταθίου, ενώ τον έπαινο εκφώνησε ο Αναπληρωτής Καθηγητής Ηλίας Σβέρκος.

Ακολούθησε αντιφώνηση και ομιλία από τον τιμώμενο Καθηγητή Άγγελο Χανιώτη με θέμα: «Αναγκαίος καιρός: η αρχαιοελληνική έννοια της κρίσης».

Την εκδήλωση έκλεισε μουσικός επίλογος από την κ. Εὔα Πανάγου, η οποία εκτέλεσε στο πιάνο το έργο του Béla Bartók: Suite op.14. 

Ο Άγγελος Χανιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών (1978-82) και Χαϊδελβέργης (1982-84), όπου αναγορεύθηκε διδάκτωρ Αρχαίας Ιστορίας το 1984 και υφηγητής το 1992. Διετέλεσε Καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας στα Πανεπιστήμια της Νέας Υόρκης (1994-98) και Χαϊδελβέργης (1998-2006) και Εταίρος του All Souls College της Οξφόρδης (2006-10). Από το 2010 κατέχει την έδρα Αρχαίας Ιστορίας και Κλασικών Σπουδών στο Institute for Advanced Study του Princeton. Στο χρονικό διάστημα 2001-2006 υπήρξε Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης.

Με έργο που αριθμεί 6 μονογραφίες, 9 συλλογικούς τόμους και πάνω από 200 άρθρα ο Άγγελος Χανιώτης έχει συμβάλει κυρίως στην έρευνα της κοινωνίας και του πολιτισμού των Ελλήνων κατά την ελληνιστική και την αυτοκρατορική εποχή μελετώντας ζητήματα που αφορούν την ιστορική μνήμη, την δημιουργία ταυτοτήτων, τις κοινωνικές διαστάσεις της θρησκείας, την θεατρικότητα στον δημόσιο βίο, το συναίσθημα, τον πόλεμο και την σημασία των αρχαιογνωστικών επιστημών στον σημερινό κόσμο. 

Από το 1998 ως σήμερα έχει εκδώσει είκοσι τόμους του Supplementum Epigraphicum Graecum, του εγκυρότερου επιγραφικού περιοδικού στον κόσμο, ενώ παράλληλα διευθύνει τέσσερις σειρές αρχαιογνωστικών μονογραφιών στην Γερμανία, την Ολλανδία, το Βέλγιο και την Ελλάδα. Έχει συμμετάσχει σε ανασκαφές στο Καλαπόδι, την Κρήτη (Αρχάνες, Ιδαίο Άντρο, Ζώμινθος) και την Αφροδισιάδα και από το 1995 είναι υπεύθυνος για τη δημοσίευση των νέων επιγραφών της Αφροδισιάδας. Τα σημαντικότερα βιβλία του (στα αγγλικά, ελληνικά και γερμανικά) είναι: Ιστοριογραφία και ιστορικοί στις ελληνικές επιγραφές (1988), Οι συμβάσεις μεταξύ κρητικών πόλεων στην ελληνιστική εποχή (1996), Ο πόλεμος στην ελληνιστική εποχή: 
κοινωνική και πολιτιστική ιστορία (2005), Θεατρικότητα και δημόσιος βίος στην ελληνιστική εποχή (2009) και Η εποχή των Κατακτήσεων. Ο Ελληνικός κόσμος από τον Αλέξανδρο στον Αδριανό (2018) 

Για τις έρευνές του στο συναίσθημα, τις στρατηγικές πειθούς, την θρησκεία, τις τελετουργίες και την επιγραφική έχει λάβει χορηγίες άνω των 3 εκατομμυρίων ευρώ από το Γερμανικό Συμβούλιο Έρευνας, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας, το Υπουργείο Έρευνας της Βάδης-Βυρτεμβέργης και το Ίδρυμα Packard για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες. 

Είναι Αντεπιστέλλoν Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της Ακαδημίας της Χαϊδελβέργης και της Ακαδημίας της Φινλανδίας και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας της Ιταλίας. 

Έχει τιμηθεί μεταξύ άλλων με το Βραβείο Νίκου Σβορώνου (1991), το Βραβείο Διδασκαλίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (1997), το Κρατικό Βραβείο Έρευνας της Βάδης-Βυρτεμβέργης (2000), το βραβείο έρευνας του Ιδρύματος Χούμπολτ (2014), και στην Ελλάδα με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας στην κατηγορία του Δοκιμίου (2010). 

Το 2012 του απενεμήθη ο τίτλος του Επίτιμου Διδάκτορα από το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος, το 2016 από το Πανεπιστήμιο της Λιέγης και το 2018 από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 2013 ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας του απένειμε το παράσημο του Ταξιάρχη του Φοίνικα.